Heel mooi om de cirkel rond te maken en nog een dagje Washington te doen. Het voelt gewoon vertrouwd. Je weet hoe het betalen bij de metro werkt, hoe de lijnen in elkaar zitten, hoe het centrum in elkaar zit. We hebben weer een hotel buiten de stad en nu geen shuttle bus naar de metro dus rijden we zelf en parkeren onze auto bij het metrostation. De metro bestuurder heeft er niet zo'n zin in vandaag. Hij stopt steeds vrij abrupt.

We weten wat we willen, naar het National Gallery Art museum. Toch is het nog even lastig oriënteren als je weer buiten staat. De zon doet goed zijn best de laatste dag. We kijken onze ogen uit en zijn bere trots op de beroemde schilders die we hebben voortgebracht. Heel wat schatten hangen hier op en zijn vrij te bekijken. We hebben ook het idee dat er helemaal niet zoveel bewaking is. Op een gegeven moment ben je verzadigt en gaan we het zonnetje weer in op stap naar de fietsverhuur.

Twee uur huren we een fiets. Wauw, dat we dat de vorige keer allemaal hebben gelopen. We fietsen de highlights nog weer een keer langs, Het Witte Huis (deze keer geen Trump gezien) maar nu ook de achterkant, het Lincoln monument, The Mall en het Capitool, ook daarvan nu ook de achterkant gezien. Het fietsen is wel een uitdaging. Op de stoep fietsen lijkt ons toch het veiligst maar voelt als verboden. Ik voel me heerlijk thuis en heb er dan toch wel een voordeel van dat ik fietsen in de stad gewend ben. Ik blijf me ook verbazen over de ruimte die er is. We zijn uniek in de wereld door op zo'n klein oppervlak zoveel te realiseren, wonen, wandelen, fietsen, autorijden, parkeren en varen.