Omdat Annemieke dacht dat het half negen was terwijl het half acht was zitten we alweer vroeg aan het ontbijt. Het is een goed ontbijt. Wat ons aan het ontbijt opvalt:

• Er wordt overal plastic bestek en papieren borden en bekers gebruikt.
• Overal is een wafelapparaat waarin je zelf je deeg kan doen en hem daarna kan beleggen met, natuurlijk allerlei zoetigheden.
• Ze bieden overal een muffin aan meestal in een zakje verpakt. (is heel handig voor ons want we nemen die steeds mee voor de lunch)
• Altijd zijn er appels om mee te nemen. (doen we dus ook)

Voor we naar de kerk gaan rijden we met de auto een route langs landhuizen van eigenaren van plantages. Heel bijzonder en mooi. Helaas niet altijd goed onderhouden. Er gaat een heel rustige sfeer vanuit. We blijven foto’s maken. Er zijn bijna geen mensen te zien.

Tegen elf uur zijn we bij de kerk. We worden heel hartelijk begroet. Mensen komen naar ons toe, stellen zich voor en zeggen dat ze het fijn vinden dat we er zijn. We krijgen een kaartje waarop we onze adresgegevens maar ook de kerk waar we mee verbonden zijn en de naam van de pastor in moeten vullen. Dat wordt netjes voorgelezen, met naam van pastor en al, we moeten even staan en krijgen een welkomsttasje. Wat een warm welkom! Er zijn ongeveer 30 bezoekers die door de hele kerk verspreid zitten. Boven het liturgisch centrum is een galerij waar een koor van 7 vrouwen staat. Daaronder op het podium staat een piano waarmee de zang begeleid wordt. De senior pastor ging voor, het was een avondmaalsdienst. Voor het eerst avondmaal gevierd met een mini plastic cupje waarin, denken we, een slok druivensap zat en daarbovenop een klein rondje auwel. Dat is nog eens hygiënisch! De pastor brak ook geen brood en schonk geen beker in. We sloten de samenkomst van ongeveer een uur af met een gezamenlijk gebed, hand in hand voorin de kerk en de handen opheffend om elkaar te zegenen. Ook na de samenkomst kwamen mensen weer naar ons toe om een knuffelgroet te geven en nogmaals te zeggen dat ze het fijn vonden dat we er waren. Ik vraag me af of ze zelf willen dat de scheiding tussen blank en zwart ook in hun geloofsgemeenschap blijft. Helaas, ik beheers het Engels te weinig om daar naar te vragen en dan zouden we ook meer tijd moeten hebben. Er was trouwens ook geen koffie of eten na de dienst.

Wij zijn verder gegaan met onze huizentocht en blijven ons verbazen over de rust, ruimte en schoonheid. Af en toe valt er een buitje waar we niet veel last van hebben. We bezoeken Longwood, een huis wat nooit is afgekomen in verband met de burgeroorlog. Helaas zijn we te laat voor het bezichtigen van een ander huis. We kunnen daar nog wel wat rondlopen en informatie panelen bekijken. Dit zijn allemaal huizen van plantage eigenaren die ervoor kiezen om niet bij de plantage te wonen. Het voelt wel gek om te genieten van de schoonheid en te weten dat slaven hier hebben gewerkt.

Vlakbij ons hotel is een brug over de Missisipi. Daar rijden we even overheen, er was ons ook al vertelt dat aan de overkant een wijnwinkel was. En ja hoor. Op zondag boden die een drive-inn service aan. Vanuit de auto hebben we onze tweede fles Zinfandel gekocht. We eten weer bij Fat Mamma Hottub, lekker en goedkoop. ‘s Avonds leggen we onze verdere route meer vast en reserveren we een boottocht in New Orleans voor in de middag. Nog boekje lezen, wasje doen en blog bijwerken en proberen te uploaden via een hotspot verbinding met mijn telefoon. En dan weer slapen. Bij jullie is het inmiddels alweer bijna morgen, 5:41 uur.